رابطه بین رهبری اخلاقی و رفتارهای انحرافی کارکنان با نقش واسطه‌ای عزت نفس

زمینه: رفتارهای کارکنان در سازمان بر روی ذینفعان سازمان تأثیر می‌گذارد و یکی از این رفتارها، رفتار انحرافی کارکنان است که در زمرۀ ‏رفتارهای منفی فرانقش تعریف می‌شود؛ و تمامی سازمان‌ها تلاش می‌نمایند سطح آن را به حداقل ممکن برسانند. لذا پژوهش حاضر به ‏بررسی رابطۀ بین رهبری اخلاقی و رفتارهای انحرافی کارکنان با نقش واسطه‌ای عزت نفس می‌پردازد. ‏ روش: این تحقیق به لحاظ روش، توصیفی - همبستگی است؛ و جامعۀ آماری آن شامل کارکنان 5 شعبه اداره تأمین اجتماعی شهر شیراز به ‏تعداد 380 نفر بوده که 212 نفر از آنان به‌عنوان نمونۀ تحقیق و به روش احتمالی تصادفی خوشه‌ای انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری ‏داده‌های تحقیق حاضر، پرسشنامه استاندارد بوده که از نظر روایی و پایایی مورد تأیید می‌باشد. در پایان، از روش مدلسازی معادلات ساختاری ‏و نرم افزار ‏spss20‎‏ و ‏lisrel8.54‎‏ برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. ‏ یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که رهبری اخلاقی، به‌طور مستقیم و یا از طریق عزت نفس با رفتارهای انحرافی کارکنان رابطه دارند. ‏ نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، می‌توان گفت افزایش سطح مولفه‌های رهبری اخلاقی در تأمین اجتماعی، منجر به کاهش رفتارهای ‏انحرافی کارکنان، و افزایش عزت نفس آنان خواهد شد.‏‎ ‎همچنین افزایش عزت نفس کارکنان ، باعث کاهش رفتارهای انحرافی کارکنان ‏می‌شود.‏